"Świeża przeszłość"

W strugach deszczu stoję na dworze.

To on maskuje moje łzy. 

Wiem, że to mi nie pomoże,

Bo samotność już ostrzy na mnie kły.

W dłoni mej - nasza fotografia.

Tak bezczynnie płynie mój czas.

Co chwilę szlag mnie trafia,

Gdy pomyślę - "nie ma już nas".

Jeszcze mam złudną nadzieje,

Że kiedyś wypowiem słowo "my".

Nasza miłość znów zaistnieje.

Znowu będziemy razem "ja" i "Ty".

Nagle samotność przepędza te myśli.

Porywa je jak wiatr.

Mój los jest już oczywisty.

Ta miłość - to stary kadr.

03.02.2008